Postacie

Tadeusz Tański (ur. 11 marca 1892 w Janowie Podlaskim, zm. 23 marca 1941 w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau) – polski konstruktor samochodowy, inżynier mechanik, wynalazca.

Był synem Czesława Tańskiego, polskiego pioniera lotnictwa. Przed wybuchem I wojny światowej, od 1909 roku, studiował we Francji, gdzie zajmował się następnie, m.in. konstruowaniem silników lotniczych, ze sporymi sukcesami na tym polu. W 1916 roku zbudował dwunastocylindrowy silnik o mocy 520 KM, a dwa lata później silnik gwiaździsty do napędu lekkich samolotów. W 1919 roku powrócił do Polski i rozpoczął pracę w Sekcji Samochodowej Ministerstwa Spraw Wojskowych. Ford FT-B (model)

W 1920 roku skonstruował pierwszy polski samochód pancerny, Ford FT-B, oparty na podwoziu Ford T i zbudowany w serii 16 sztuk. Samochody te wzięły udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po wojnie, od 1922 roku, konstruował pierwsze samochody całkowicie polskiej konstrukcji, np. CWS T-1, T-4 (T-2) i inne w Centralnych Warsztatach Samochodowych, charakteryzujące się nowoczesnymi rozwiązaniami technicznymi.

Był wynalazcą-wizjonerem, miał dar do tworzenia nowych konstrukcji. Były to konstrukcje proste, jednakże celowe, a przez to niezawodne i łatwe w konserwacji i naprawie. Mało było dziedzin techniki, w których inż. Tadeusz Tański nie miał swoich pomysłów, koncepcji, rozwiązań a nawet patentów (szczególnie: konstrukcje silników lotniczych i samochodowych, oraz konstrukcje pojazdów). Wiele z tych konstrukcji wymagało pewnego dopracowania, na co Tadeusz Tański nie miał specjalnie

czasu, będąc pochłoniętym coraz to nowymi zagadnieniami

Po klęsce w wojnie obronnej zaangażował się w działalność konspiracyjną. 3 lipca 1940 roku został aresztowany przez Niemców w ramach Akcji AB i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, gdzie został zamordowany, (nie chciał współpracować z Niemcami) w dniu 23 marca 1941 roku.

Jego imię noszą Zespoły Szkół Technicznych i Samochodowych w Poznaniu, Nowym Sączu, Słubicach, Słupsku i w Stargardzie Szczecińskim.

Stanisław Panczakiewicz (ur. 11 kwietnia 1900 w Warszawie - zm. 8 lipca 1982 w Warszawie) - polski inżynier, konstruktor pojazdów.

W latach 1921-3, zaprojektował nadwozie pierwszego polskiego samochodu osobowego, CWS T-1. Do wybuchu II wojny światowej, w okresie 1934-9, pracował w Państwowych Zakładach Inżynierii, gdzie zbudował nadwozie do Fiata 621. Był współautorem projektu motocykla Sokół.

Po zakończeniu wojny był twórcą pierwszego powojennego auta ciężarowego Star 20 oraz autobusu Star 50. Brał udział w pracach nad samochodem FSO Syrena.

Zmarł 8 lipca 1982 roku w Warszawie.

Kazimierz Meÿer lub Kazimierz Meijer (ur. 17 lutego 1884 w Stoku, zm. 30 września 1944 w Warszawie[1]) – polski inżynier, założyciel Centralnych Warsztatów Samochodowych, jeden z pionierów polskiej motoryzacji. Otrzymał dyplom Politechniki Lwowskiej w 1910 r.

Uratował obraz Bitwa pod Grunwaldem Jana Matejki. W tajemnicy został on wywieziony (zwinięty w rulon) 6 września 1939 samochodem należącym do Zakładu Oczyszczania Miasta, którego dyrektorem był Kazimierz Meÿer.

Zginął w ostatnim dniu powstania warszawskiego na Żoliborzu. Jest pochowany na Powązkowskim Cmentarzu Wojskowym w Warszawie

11 maja 2005 roku w Warszawie przy ulicy Obozowej 43 (siedziba Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania) odsłonięto tablicę upamiętniającą Kazimierza Meÿera

Władysław Paweł Mrajski (ur. 13 stycznia 1893 w Charkowie, zm. 6 września 1963 w Lubawie) – polski inżynier i konstruktor samochodów.

Władysław Mrajski w latach 1921-1939 pracował w Centralnych Warsztatach Samochodowych (CWS) w Warszawie. Brał udział w konstruowaniu m.in. samochodu CWS T-1 oraz był autorem własnej konstrukcji samochodu małolitrażowego WM z 1928, który nie wszedł do produkcji seryjnej. Brał udział w wielu rajdach i wyścigach samochodowych. Zginął w 1963 roku w wypadku samochodowym, najechany na motocyklu przez ciężarówkę.

Robert Gabeau, Francuz, przybyły do Polski równolegle z Tańskim w 1919 roku i wraz z nim zaangażowany później do pracy w Centralnych Warsztatach Samochodowych, zupełnie nieźle zorientowany w skomplikowanych stosunkach wewnętrznych naszego kraju, był najbliższym współpracownikiem twórcy samochodu i konstruktorem pewnych detali tego wozu.

Był przyjacielem Tańskiego z czasów wspólnych studiów w paryskiej Ecole Superieure d'Electricite, która jako jedna z nielicznych wówczas posiadała katedrę automobilowo-lotniczą